Kocham cię... kocham cię... nagle przestałem płakać. Nie umiałem odpowiedzieć. Powiedziała... że mnie kocha. Że mnie kocha!
Przytuliłem ją mocniej... powinienem jej odpowiedzieć, że ja też... ale nie byłem w stanie wydusić z siebie słowa. Ze szczęścia. Z żalu?
- Czemu nic nie mówisz?- wyszeptała. Odsunąłem ją łagodnie i uśmiechnąłem się, wycierając jej policzki.
- Też cię kocham, Haneko- wydusiłem w końcu, całując ją miękko... i zamarłem. Co ona powiedziała? Przed wyznaniem? Że...
- Pozwoliłaś mi?!- szepnąłem- Dlaczego?! Mogłem cię zabić...!
<Haneko?>
Nie spodziewałam się, że mu wyzna .-. - Aruccio
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz